N € V C İ V A N

EY HAYAT...!!

Hep söylediğim bir şey vardı bu güne değin..
Yaşadığım her iyi şeyin, her güzelliğin her sevginin her aşkın bedelini ödedim ben..
Yaşadıklarımın karşılığı olmadı hiç bir zaman bedeli hatta bedelleri oldu..
Ve hayat acımasızca tahsil etti bütün alacaklarını..
Bu tahsilâtlarına hep birilerini alet etti.
Hep birşeyleri kullanarak geldi tahsilâta.
Kimi zaman işimi kullandı ekonomik olarak tahsilât yaptı..
Kimi zaman sevdiklerimi kullandı gözyaşı olarak tahsilât yaptı..
Kimi zaman arkadaşımı kullandı üzüntü olarak tahsilât yaptı..
Kimi zaman dostumu kullandı hayal kırıklığı olarak tahsilât yaptı..
Kimi zaman zamansız beni kullandı hüzün olarak tahsilât yaptı..
Kimi zaman yalnızlığımı kullandı sitem olarak tahsilât yaptı..
Ama hep aldı benden, hep tahsil etti alacaklarını..

Fakat son dönemde öyle ileri gitti ki alacağı kalmamasına rağmen hala tahsilât yapmaya hala bedel ödetmeye Ümitlerimin son demleri kalana kadar devam etti..
Üstelik son dönemde bu güne kadar tahsilât aracı olarak kullandığı bütün her şeyin tamamını bir arada ve durmaksızın kullandı..
Bana borçlandığının farkında olmadan sürdü bütün bunlar..
İşimi kullandı battım..
Sevdiğim insanları kullandı yalnızım..
Arkadaşlarımı kullandı değmezmiş dedim..
Dostlarımı kullandı yıkıldım..
Beni kullandı çöktüm..
Yalnızlığımı kullandı birim..
Aldı götürdü hiçbir şey bırakmadı..
Sadece bütün her şeyin tozları kaldı yıkık dökük duvarlarımla birlikte..
Eski tabirle ören yeri gibi; bir virane gibiyim..
Alacaklarını tahsil ederken alamadığı tek şey isyanım oldu. İsyanlarımı vermedim. Hep içimde hep kendimle..

Ama artık hayat bana borçlandı.. Bu tozlar içindeki duvarlara bir şeyler vermesi gerek..
Duvarların yükselebilmesi için tuğlalar, tuğlaların sağlamlaşması için çimento, yüzeylerin sıvanması için kum kireç ve dış etkilerin azalması için bir çatı borçlu bana..
Bunları verirken tekrar geri almak yeniden tahsilât yapabilmek için vermeli tüm bunları..
Ayağa kalkan bu binayı bu bedeni bu ruhu çökertmek için, yıkmak yakmak yeniden harabeye çevirmek için kısacası benimle yeniden savaşması ve bu savaşı kazanabilmek adına vermesi gerek..

Bana yeniden ekonomik güç verebilir tuğla diye, aşk sevgi verebilir çimento diye, arkadaş çevre verebilir kum kireç diye, dostlar verebilir çatı diye..
Bunlar savaştaki benim silahlarım.. Ve tek temennim arkadaş, dost, aşk, sevgi.. Bunları birbirinden ayırmaz umarım..

Arkadaşım dostum olsun,
Dostumu sevebileyim,
Sevdiğim sevgilim olsun,
Sevgilime âşık olayım,
Aşkımsa her şey olsun..
Bu savaştaki en büyük güç, en iyi silahlar bende olsun. Bunlar benim nükleer santrallerim olsun..
Ve artık tahsilât sırası bana gelsin..
Önce huzur,
Ardından tebessüm,
Gülücükler,
Kahkaha,
Mutluluk…..
Bunları tahsil ettiğim zaman zaten ben dünyanın en zengin insanı oldum bile..

EY HAYAT HADİ BAKALIM..
ÜMİTLERİMİ TAZELEDİM..
SİLKİNDİM ARTIK.
VER BAKALIM ŞU ALACAKLARIMI
BEN HAZIRIM SAVAŞA..

YA SEN….!!!!


N € V C İ V A N

Konuşmak istiyorum...


Konuşmak istiyorum ama ne anlatacağımı bilmiyorum.
Konuşmak istiyorum ama nasıl dinleneceğimi bilmiyorum.
Ben en çok anlatmaya ve sevgiye hasretmişim meğer..
Bir oyun oynuyordum uzun zamandır.. ''Görüntüyü kurtarma ve mutlu görünme'' oyunu..

Boş anlatılar, zamanı doldurmak adına eğlenmeler, kalabalık mekânlar, espriler, kahkahalar vs vs..

Hepsi oyunun bir parçası. Repliklere gerek olmadan tamamen doğaçlama. Fakat perdenin ne zaman açılıp ne zaman kapanacağının belli olmadığı bir oyun..
Bu oyundaki rolüm ne kadar sürdü tam anımsamıyorum ama bu oyundan kendi isteğimle ayrılmadım ben..

Ne zamanki diğer oyunculardan biri beni konuşturdu, yazmaya itti işte o an oyundan atıldım. Bi anda perde indi. GAME OWER, THE END veya BİTTİ yazısı görünüverdi..
Bu oyunun diğer bütün oyuncuları yazmaya anlatmaya konuşmaya başladığım an maskelerini çıkarmadan gözlerime bakmışlar

O an görmüşler
İçimdeki yaraları
O an görmüşler
İçimdeki gözyaşlarını
O an görmüşler
Hıçkırıkları
O an görmüşler
Cam kırıklarını
O an görmüşler özlemlerimi..
Ve hepsi acıyarak, sanki vebalıymışım gibi baktılar bana..ve gördüklerinin kendilerine bulaşmaması, kendi yaralarını kanatmaması ve maskelerini düşürmemesi için sahneden aşağı yuvarladılar elbirliğiyle ve benim için oyundaki rolüm bitti..

Konuşacağım ama karşımda,
Bir çift göz istiyorum
Resmiyetten uzak
Bir çift göz istiyorum
Dinlerken parlayan,
Bir çift göz istiyorum
Merakla bakan
Bir çift göz istiyorum
Şefkatle süzen
Bir çift göz istiyorum
İçimi gören
Bir çift göz istiyorum
Sevgiyi özleyen..

Hep bir meçhulü beklemekle geçti zaman. Çünkü hayatın bana en azından bir sevgi borcu olduğuna kendimi öyle inandırdım ki..!! Sevgi için plan program yapmıyorum. Bi anda çıkacak karşıma biliyorum..

Konuşmak istiyorum ne anlatacağımı bilmesem de..
Konuşmak istiyorum nasıl dinleneceğimi bilmesem de..


N € V C İ V A N