Konuşmak istiyorum...


Konuşmak istiyorum ama ne anlatacağımı bilmiyorum.
Konuşmak istiyorum ama nasıl dinleneceğimi bilmiyorum.
Ben en çok anlatmaya ve sevgiye hasretmişim meğer..
Bir oyun oynuyordum uzun zamandır.. ''Görüntüyü kurtarma ve mutlu görünme'' oyunu..

Boş anlatılar, zamanı doldurmak adına eğlenmeler, kalabalık mekânlar, espriler, kahkahalar vs vs..

Hepsi oyunun bir parçası. Repliklere gerek olmadan tamamen doğaçlama. Fakat perdenin ne zaman açılıp ne zaman kapanacağının belli olmadığı bir oyun..
Bu oyundaki rolüm ne kadar sürdü tam anımsamıyorum ama bu oyundan kendi isteğimle ayrılmadım ben..

Ne zamanki diğer oyunculardan biri beni konuşturdu, yazmaya itti işte o an oyundan atıldım. Bi anda perde indi. GAME OWER, THE END veya BİTTİ yazısı görünüverdi..
Bu oyunun diğer bütün oyuncuları yazmaya anlatmaya konuşmaya başladığım an maskelerini çıkarmadan gözlerime bakmışlar

O an görmüşler
İçimdeki yaraları
O an görmüşler
İçimdeki gözyaşlarını
O an görmüşler
Hıçkırıkları
O an görmüşler
Cam kırıklarını
O an görmüşler özlemlerimi..
Ve hepsi acıyarak, sanki vebalıymışım gibi baktılar bana..ve gördüklerinin kendilerine bulaşmaması, kendi yaralarını kanatmaması ve maskelerini düşürmemesi için sahneden aşağı yuvarladılar elbirliğiyle ve benim için oyundaki rolüm bitti..

Konuşacağım ama karşımda,
Bir çift göz istiyorum
Resmiyetten uzak
Bir çift göz istiyorum
Dinlerken parlayan,
Bir çift göz istiyorum
Merakla bakan
Bir çift göz istiyorum
Şefkatle süzen
Bir çift göz istiyorum
İçimi gören
Bir çift göz istiyorum
Sevgiyi özleyen..

Hep bir meçhulü beklemekle geçti zaman. Çünkü hayatın bana en azından bir sevgi borcu olduğuna kendimi öyle inandırdım ki..!! Sevgi için plan program yapmıyorum. Bi anda çıkacak karşıma biliyorum..

Konuşmak istiyorum ne anlatacağımı bilmesem de..
Konuşmak istiyorum nasıl dinleneceğimi bilmesem de..


N € V C İ V A N